3 - 7 Yaş Okul Öncesi Dönem 

Bu dönemde düşünceler ve davranışlar birbirleriyle iç içe geç- miştir. Gittikçe daha iyi konuşur, kendini anlatır, ufak prob - lemlerini çözer. Düşünceleri, zihinsel işlevleri tam olmadığı için sezgiseldir. Piagetye göre bu dönemde ben merkezcilerdir . Zaman - sayı - mekan kavramları, neden sonuç ilişkilerini 

tam gelişmemiştir. Karalama ve çizim yaparlar. 3 yaşında çizdikleri az biraz resim izlenimi verebilir. Okul öncesi çocuklar resmin gerçekçi olmasına aldırmazlar; üç bacaklı bir insan çizebilirler. İlkokul yıllarında ancak kağıdı doğru kullanıp gerçekliğe önem verirler. Çocuğun anne babası ve kardeşleri ve yaşıtlarıyla etkileşimi yaşam boyu onun sosyalleşmesinin temellerini oluşturur. Bu yaşta denetim - özerklik ve kabul - red boyutları önemlidir. Annenin çocuğu sıkı denetimi, çocukta ketlenme, utanma ve bağımlılık yaratır. Yaşıtlarıyla ilişki kurmakta güçlük çeker çünkü bebeksi kalmıştır. Anne denetiminin az olması veya olmaması çocukta ani, fevri davranışlara yol açar. Çocuk sınırsız davranışlar ortaya koyar, sınırlarını çizemez ve yaşıtları arasında kabul görmez. Kabul - red boyutunda ise çocuğa yakın davranma, sevgi gösterme, çocuğun benlik saygısında artışa neden olur. Baumrind, 3 ana - baba davranışı saptamıştır : 1- Otoriter 2- Demokratik 3- İzin verici Otoriter ve izin verici bir tutumla yetişen çocuklarda olumsuz davranışlar daha sık görülür. Sosyal olarak etkisiz, kendine güvenmeyen, saldırgan, kaba, kendini kontrol etmede zayıf, söz dinlemeyen, bağımlı, negatif duygu durumlu çocuklar yetişir. Demokratik yetişen çocuklarda kendine güven, kendine saygısı yüksek, arkadaş canlısı, uyumlu, sıcak davranışlar gösterirler. Freuda göre Fallik dönem de içgüdüsel enerji ( Libido ) genital bölgede yoğunlaşır ve cinsel merak artar. Kendi cinsiyeti ve karşı cinsiyetin arasındaki farkları çocuk kavrar ve karşı cinsten ebeveynine ilgi duyar. Kendi cinsinden olanlara ise öfke ve kıskançlık gösterirler. İsteklerinin kabul edilmezliğini gören çocuklar, cezalandırılacakları korkusuyla kendi cinslerinden ebeveynleriyle özdeşim kurmaya yönelirler. Erksona göre okul öncesi dönemdeki temel çatışma girişimciliğe karşı suçluluktur. Çocuklar 3 - 7 yaşları arasında çeşitli oyunları planlar, başlatır ve kendi güçlerini sınarlar. Çocuğun girişimciliği ve soru sorması engellenir, alay edilirse, suçluluk duygusu gelişir. Okul öncesi dönemde kardeş doğmuşsa, annenin zamanını alan bebeğe düşmanlık duyulabilir. Çocuk bunu anneye çevirerek altını ıslatma, parmak emme gibi gerileyici davranışlar gösterebilir. Kardeşlerle oynama, ilgi, anlayış, sevgi ilişkileri çocuğun sosyalleşme sürecinde önemlidir. Kardeşler arası iyi ilişkiler, yapıcı rekabet, ileride iş yaşamında etken olacaktır. Çocuklar okul öncesi daha saldırgan olurlar. Ama 2 yaştan itibaren empati geliştirerek, başka çocukları anlamaya başlarlar. Yine 2 yaşından sonra mastürbasyon başlayabilir. Bu yönde çocuğu cezalandırma, ileride kaygı ve suçluluk duyguları oluşturur. Okul öncesi yıllarda model alma ile kendi cinsiyet rollerini pekiştirirler. Günümüzde pek çok çocuk çalışan anneleri nedeniyle yuvalara gitmektedir. Yuvaların kaliteleri, kurumdaki oyun araç ve gereçleri, bakıcı - çocuk oranı, bakıcıların eğitimi, etkileşim, yuvanın fiziksel özellikleri gibi unsurlar 0 - 7 yaş çocuklar için büyük önem kazanmıştır.